Bari jest stolicą regionu Apulia i typowym śródziemnomorskim włoskim miastem. Znajdziemy tu stare miasto osadzone na terenie najbardziej wysuniętym w morze z bardzo wąskimi uliczkami, za nim rozszerzające się w głąb lądu nowe miasto, ogólny gwar i motłoch w ruchu ulicznym i kilka przybrzeżnych plaż. Niektórzy przyjeżdżając zwiedzać Apulię nie wykazują zainteresowania Bari i wyruszają od razu na podbój licznych ciekawych miejsc w okolicy. Naszym zdaniem warto w Bari zostać chociaż jeden dzień, a szczególnie godnym polecenia jest spacer po starym mieście (Citta Vecchia).
Bari to największe miasto nad Morzem Adriatyckim i najważniejszy ośrodek gospodarczy w Apulii. Dzieli się na dwie wyraźne odrębne części: usytuowane na końcu intrygujące Citta Vecchia, z plątaniną średniowiecznych uliczek i oślepiająco białymi bulwarami oraz Citta Nuova, dzielnice nowoczesne, z szerokimi bulwarami wykładanymi płytami z kamienia. Wąskie i kręte uliczki starego miasta, zbudowanego w stylu mauretańskim, chroniły mieszkańców przed najeźdźcami i wiatrem.
Centralnym punktem komunikacyjnym miasta jest plac Piazza Aldo Moro z urokliwą fontanną na samym jego środku. Jest to bardzo gwarne miejsce, gdzie znajduje się główny dworzec autobusowy, stacje czterech przewoźników kolejowych, którymi możemy podróżować po Apulii oraz masa kawiarenek, w których można posmakować prawdziwego espresso z rogalikiem na śniadanie. To stąd zazwyczaj będzie zaczynać się każda wasza podróż.
Jeżeli przyjechaliście do Apulii, żeby wypocząć na plaży nad Adriatykiem to w Bari nie ma dużego wyboru pod tym względem. Najłatwiej z centrum (autobusem numer 12) można dostać się do zlokalizowanej na południowo-wschodnim brzegu piaszczystej publicznej plaży "Pana e Pomodoro", czyli z włoskiego "Chleb z pomidorem" :)
Plaża "Pana e Pomodoro" jest dobrym miejscem startowym na spacer po mieście.
Wzdłuż wybrzeża kierowaliśmy się w kierunku północnym do starego miasta, promenadą Nazario Sauro i następnie Araldo di Crollalanza. Po drodze można zboczyć na targ rybny na Molo San Nicola, gdzie znajduje się ciąg budek, przy których rybacy w godzinach przedpołudniowych sprzedają świeże ryby i owoce morza. Trochę dalej na północ, idąc promenadą Augusto Imperatore, dobrze jest skręcić na Molo Sant' Antonio, które nie jest może urządzone pod turystów (przeznaczone głównie dla dokujących tu rybaków), ale z samego jego końca rozpościera się ładna panorama miasta.
Wychodząc z molo najwyższy czas udać się do klimatycznego Citta Vecchia. Tutaj polecamy spontaniczny spacer po wąskich, bardzo "włoskich" uliczkach. Kilka zdjęć na zachętę:
Na Starym Mieście znajdują się dwa romańskie kościoły warte odwiedzenia: bazylika Di San Nicola (św. Mikołaja) oraz katedra di San Sabino (św. Sabina), nosząca imię pierwotnego patrona miasta, którego miejsce zajął później św. Mikołaj. Bazylikę di San Nicola ufundowano w roku 1087 w celu złożenia w nim szczątków patrona Rosji św. Mikołaja, wykradzionych z miasta Mira w Azji Mniejszej przez żeglarzy z Bari dla podniesienia statusu miasta. Piękno kościoła kryje się w jego wnętrzu: XII-wieczny baldachim nad ołtarzem, XVII-wieczny ozdobny plafon, motywy wokół głowic kolumn. Najciekawszy zabytek stanowi jednak XII-wieczny tron biskupi (za ołtarzem). Krypta kościoła skrywa mające wydzielać cudowny olej szczątki św. Mikołaja (patrona właścicieli lombardów i marynarzy) i od wieków pozostaje celem wędrówki pielgrzymów. Przy wejściu do kościoła wita nas bogato zdobiona XIV-wieczna bizantyjska ikona św. Mikołaja, która została podarowana świątyni przez króla Serbii w 1319 r. W świątyni znajduje się także grobowiec polskiej królowej, żony Zygmunta Starego, Bony Sforzy z 1593 roku (za ołtarzem).
Bari to największe miasto nad Morzem Adriatyckim i najważniejszy ośrodek gospodarczy w Apulii. Dzieli się na dwie wyraźne odrębne części: usytuowane na końcu intrygujące Citta Vecchia, z plątaniną średniowiecznych uliczek i oślepiająco białymi bulwarami oraz Citta Nuova, dzielnice nowoczesne, z szerokimi bulwarami wykładanymi płytami z kamienia. Wąskie i kręte uliczki starego miasta, zbudowanego w stylu mauretańskim, chroniły mieszkańców przed najeźdźcami i wiatrem.
Centralnym punktem komunikacyjnym miasta jest plac Piazza Aldo Moro z urokliwą fontanną na samym jego środku. Jest to bardzo gwarne miejsce, gdzie znajduje się główny dworzec autobusowy, stacje czterech przewoźników kolejowych, którymi możemy podróżować po Apulii oraz masa kawiarenek, w których można posmakować prawdziwego espresso z rogalikiem na śniadanie. To stąd zazwyczaj będzie zaczynać się każda wasza podróż.
Jeżeli przyjechaliście do Apulii, żeby wypocząć na plaży nad Adriatykiem to w Bari nie ma dużego wyboru pod tym względem. Najłatwiej z centrum (autobusem numer 12) można dostać się do zlokalizowanej na południowo-wschodnim brzegu piaszczystej publicznej plaży "Pana e Pomodoro", czyli z włoskiego "Chleb z pomidorem" :)
Plaża "Pana e Pomodoro" jest dobrym miejscem startowym na spacer po mieście.
Wzdłuż wybrzeża kierowaliśmy się w kierunku północnym do starego miasta, promenadą Nazario Sauro i następnie Araldo di Crollalanza. Po drodze można zboczyć na targ rybny na Molo San Nicola, gdzie znajduje się ciąg budek, przy których rybacy w godzinach przedpołudniowych sprzedają świeże ryby i owoce morza. Trochę dalej na północ, idąc promenadą Augusto Imperatore, dobrze jest skręcić na Molo Sant' Antonio, które nie jest może urządzone pod turystów (przeznaczone głównie dla dokujących tu rybaków), ale z samego jego końca rozpościera się ładna panorama miasta.
Wychodząc z molo najwyższy czas udać się do klimatycznego Citta Vecchia. Tutaj polecamy spontaniczny spacer po wąskich, bardzo "włoskich" uliczkach. Kilka zdjęć na zachętę:
Na Starym Mieście znajdują się dwa romańskie kościoły warte odwiedzenia: bazylika Di San Nicola (św. Mikołaja) oraz katedra di San Sabino (św. Sabina), nosząca imię pierwotnego patrona miasta, którego miejsce zajął później św. Mikołaj. Bazylikę di San Nicola ufundowano w roku 1087 w celu złożenia w nim szczątków patrona Rosji św. Mikołaja, wykradzionych z miasta Mira w Azji Mniejszej przez żeglarzy z Bari dla podniesienia statusu miasta. Piękno kościoła kryje się w jego wnętrzu: XII-wieczny baldachim nad ołtarzem, XVII-wieczny ozdobny plafon, motywy wokół głowic kolumn. Najciekawszy zabytek stanowi jednak XII-wieczny tron biskupi (za ołtarzem). Krypta kościoła skrywa mające wydzielać cudowny olej szczątki św. Mikołaja (patrona właścicieli lombardów i marynarzy) i od wieków pozostaje celem wędrówki pielgrzymów. Przy wejściu do kościoła wita nas bogato zdobiona XIV-wieczna bizantyjska ikona św. Mikołaja, która została podarowana świątyni przez króla Serbii w 1319 r. W świątyni znajduje się także grobowiec polskiej królowej, żony Zygmunta Starego, Bony Sforzy z 1593 roku (za ołtarzem).
Niedaleko mieści się wybudowany przez Fryderyka II zamek Castello Normanno-Svevo. W dostępnej do zwiedzania części prezentowane są najciekawsze przykłady rzemiosła artystycznego w Apulii.
Warto też wybrać się na spacer ulicą Corso Vittorio Emanuele II. Reprezentatywna arteria, częściowo deptak. Idąc mija się wiele modnych restauracji oraz sklepów, z ogródkami w otoczeniu palm. Jest to miejsce o najbardziej europejskim klimacie w Bari, mocno wyróżniające się na tle reszty miasta.
W tym miejscu chcemy jeszcze polecić dwa świetne miejsca w Bari, w których zjemy "po włosku".
Pierwszym miejscem jest Mastro Ciccio na Corso Vittorio Emanuele II 15. Można powiedzieć, że to trochę taki fast-food z włoskim jedzeniem, gdzie można zjeść wyjątkowe focaccie, panzerotti, czyli włoskie pierogi, panini oraz pizze ze stricte włoskimi składnikami. Zróbcie sobie smaka i popatrzcie na zdjęcia na portalu tripadvisor.
Drugim świetnym miejscem, które udało nam się odkryć jest Pizzeria Trattoria Il Rustico przy Via Quintino Sella 95. Jest to knajpka w typowo włoskim stylu: mało miejsca, kelnerzy, którzy gonią z jednego miejsca na drugie i kucharz, który przygotowuje pizze na naszych oczach. Mamy tutaj do wyboru dwa rodzaje menu: pizza razem z przystawkami za 10 euro, albo sama pizza za 6 euro. Zdecydowanie polecamy wziąć przystawki! Sami byliśmy zaskoczeni ich ilością. Oliwki, ser kozi, szynka parmeńska, przypiekany chlebek z rukolą, owoce morza i wiele więcej małych talerzyków. Samymi przystawkami można się naprawdę najeść. Ale pizza również wyborna. Większość osób zostawia sobie na wynos :). Dodatkowo na koniec zostaliśmy obdarowani kubeczkiem pysznych lodów oraz kieliszkiem limoncello. Tanio, smacznie i z klimatem :) Uwaga na godziny otwarcia poza sjestą, jak również wiecznie zajęte miejsca. Na zachętę polecamy obejrzeć zdjęcia na portalu tripadvisor (zwróćcie uwagę na kolejkę przed drzwiami!).
Warto też wybrać się na spacer ulicą Corso Vittorio Emanuele II. Reprezentatywna arteria, częściowo deptak. Idąc mija się wiele modnych restauracji oraz sklepów, z ogródkami w otoczeniu palm. Jest to miejsce o najbardziej europejskim klimacie w Bari, mocno wyróżniające się na tle reszty miasta.
W tym miejscu chcemy jeszcze polecić dwa świetne miejsca w Bari, w których zjemy "po włosku".
Pierwszym miejscem jest Mastro Ciccio na Corso Vittorio Emanuele II 15. Można powiedzieć, że to trochę taki fast-food z włoskim jedzeniem, gdzie można zjeść wyjątkowe focaccie, panzerotti, czyli włoskie pierogi, panini oraz pizze ze stricte włoskimi składnikami. Zróbcie sobie smaka i popatrzcie na zdjęcia na portalu tripadvisor.
Drugim świetnym miejscem, które udało nam się odkryć jest Pizzeria Trattoria Il Rustico przy Via Quintino Sella 95. Jest to knajpka w typowo włoskim stylu: mało miejsca, kelnerzy, którzy gonią z jednego miejsca na drugie i kucharz, który przygotowuje pizze na naszych oczach. Mamy tutaj do wyboru dwa rodzaje menu: pizza razem z przystawkami za 10 euro, albo sama pizza za 6 euro. Zdecydowanie polecamy wziąć przystawki! Sami byliśmy zaskoczeni ich ilością. Oliwki, ser kozi, szynka parmeńska, przypiekany chlebek z rukolą, owoce morza i wiele więcej małych talerzyków. Samymi przystawkami można się naprawdę najeść. Ale pizza również wyborna. Większość osób zostawia sobie na wynos :). Dodatkowo na koniec zostaliśmy obdarowani kubeczkiem pysznych lodów oraz kieliszkiem limoncello. Tanio, smacznie i z klimatem :) Uwaga na godziny otwarcia poza sjestą, jak również wiecznie zajęte miejsca. Na zachętę polecamy obejrzeć zdjęcia na portalu tripadvisor (zwróćcie uwagę na kolejkę przed drzwiami!).
Informacje praktyczne:
Castello Normanno-Svevo - godziny otwarcia: 8:30 - 19:30 każdego dnia z wyjątkiem środy; ceny biletów: normalny - 3 E, ulgowy 1,50 E (osoby w wieku 18-25 lat), dzieci (do 18. roku życia), emeryci za darmo. Więcej informacji na stronie.
0 komentarze